Bu Lanet Sana israil Şiiri - İbrahim Usta

Ey sırtlanın tohumu, yeter haddi aştığın
Firavunu olmuşsun kalbi sökülmüş çağın
Alçaklık bile yüksek, layık olduğun yere
Zulümle eş adına lanet binlerce kere!
Yüreklerde yaktığın ateşler sönmeyecek
Sanma attığın kurşun, hiç geri dönmeyecek

Kopardığın minicik başlar ne yaptı sana
Kırılası o eller doymadı hala kana
Son nefesi çıkarken melek gibi bir canın
Kalbi hiç mi sızlamaz insan olan insanın? !
Şu medeni dünyada masumun yok değeri
“Ben” in dışında kalan herkes bize diğeri

Nasıl bir dünyadayız bu nasıl bir suskunluk?
Bir millet kırılıyor, işleyen hangi hukuk?
Yok mu bu kanlı ele bir kelepçe takacak?
Dursun, ne kadar daha mazlum kanı akacak?
İnsanlık yok oluyor, dostlar(!) alışverişte
Küfür tek milletti ya bir kanıtta bu işte

Ne yazık ki Müslüman birliğini kaybetmiş
Anla artık kardeşim ayrılık ne illetmiş!
Akif tasvirindeki yedi iklimi cihan
Yeni roller edinmiş, masada şimdi yılan.
Şarap deyip içtiği, mazlumun akan kanı
Arama ölçüsünde adaleti, izanı…

Ey kötülük simgesi, zalimin büyüttüğü
Ayırmazsın kadını, ihtiyarı küçüğü
Akıttığın bunca kan bir gün seni boğacak
Bu karanlık üstüne, elbet güneş doğacak
Dayanılır yanı yok kıydığın bunca canın
İçinde ol belanla, kabul olan duanın.

Zulüm bile elinden zalimlik dersi alır
Sanırsın ilelebet bu dünya sana kalır
Bir avuç toprak bile sana fazla gelecek
Mazlum Filistin’imden kanlı ellerini çek.
Attığın her adımla yürekleri dağladın
Dilerim yeryüzünden silinsin lanet adın!