Tütün sarmayı bilmezdim vakti zamanında,
Oturup dağın eteklerinde mırıldanıyorum
Şivan Perwer "Xezala min barkir çû zozana..."
Zaman vasıfsızca geçiyor,
Bu aralar hüznüm hicrandan besleniyor,
İntihar bileti kesmeye bile yeltenemiyorum.
'Kes geometrîya kesî nizane' diyordu Ahmet abim, haklıydı.
Öğ-ren-dim!
Tütün sararken meselenin tütün sarmak olmadığını
Ağlarken gülmek gibiydi hayat...
Bulamadım.
Tanımsız olan sızlayışlarımın tanımını
Tütün sarmayı öğrendim,yine de bulamadım
Lâkin hayatın tanımsız olma nedeni aklımı kurcalıyor.
Her şeyin bir nedeni vardır değil mi???
Sorun kendinize,ne için varsınız? Ne için var olacaksınız¿
Tütün sarmayı öğrenmek için mi?
Anladım ki sadece yaşam adı verildiği için ısrarcıyız yaşamaya...
"Yol-daşlar yolda kalır bilir misiniz? " de derdi Ahmet abi.
Liseli aşıklardan yeltendim bu şiiri yazmayı,
Yazıyorum ama öylesine bir mahcubiyetle...
Anlayamadım da yaşarken neden yaşıyor olduğumu,
Acılarımdan sıyrılıp kaçak çayımdan yudumluyorum
Çayım da olasıca demli
Hüznün kıyılarında kıvranıyor insanlık...
Bak hâlâ utanmadan tütün sarıyor!
Kayıt Tarihi : 9.12.2022 22:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Liseli bir aşıkta olamadım cevval bir gençte...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!