kendini unutup gitmeli insan…
bu kuşlar ölürse
kim uçar gökyüzünde
kanatlarım yok
olsa sana gelirdim gece
ben o zaman işte
kuş oluyorum
bak ne hafif
yanımda sadece ellerim
al seninim
anneme kızdım
kedimi yedim
kedim ölünce seni sevdim
al seninim
geri getir bak
babam görmesin
evlendirecekler beni
seversin dediler birini
ben seni sevdim
ev’lenemedim
al seninim
bu kuşlar ölürse
bende giderim
çözülür gözlerim
hüzün yılı /
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 29.9.2006 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'sadece' şu söylenebilir olumsuz eleştiri olarak,2.bölümdeki 'sadece' fazla gibi,yerine başka bir şey olabilir miydi?...
bunun dışında
ses rahatsız etmeyecek düzeyde samimiyet barındıran bir basitlik içeriyor...sözlerdeki hüzün, espiri ile gizlenmeye çalışılmış, espiriyi veren sadece ses ( bana manileri anımsattı)...sözler yabana atılmayacak büyüklükte, ikisi bir araya gelince çok güzel bir şiir çıkmış...
Tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (1)