Bir gündü
O gün
Düğündü
Üzüntüden cenazede yüzler
Gülerken kahkahayla
Davul sesinde
Ben Nasıl mutluydum.
Delilere inat.
Ve,
Delilerin özeniyorum sana
Diye
Kıskanan sesinde.
O gün,
Düğündü
Bu yüzden
Herkes üzgün
Bir ben mutlu
Bir ben umutlu.
Bulmuştum seni de
Beynimde yüreğimde bir soru
Ben seni sevmek için
Bir ömrü sana vermek için
Ölmeliydim ciddi ciddi.
Önce gözlerim sonra yüreğim
Ayaklarım ellerim
Aşk dilenen dillerim
Ölmeliydi
Dirilmek için yeniden
Yeniden bir anka kuşu gibi
Küllerinden.
Hepsi iyi de
ben
seni sevmenin
bilmem ki tadını.
Adını söylemenin
bilirim
Desem
Yalandır
Yaktığını yangını.
Ben çölden gelen bir susuzum
Ben uykusuzum diyemem
Ben uykusuzluk gömleğini
Giymedim ki hiç
Uyudum onbin yıldır
Oysa gün bugün
İşte çalgı çengi
İşte davul
İşte sen ey sevgili
İşte düğün
Uyanmak istiyorum
Seni arzuluyorum seni
Gel
Uyandır beni
Uyandır
Uyandır,
Öyle bir kurşunla vur ki beni
diyeyim ki,
Bu kurşunu seviyorum
Bu kurşun bilsen ne candır
Ey sevgili
Beni yak,
Yandır !
ismail uysal özden özgür
dikili
aralık 2017
Kayıt Tarihi : 20.12.2017 14:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hak okurum aşk kitabın açarım
Yar elinden ağu gelse içerim
Bir sen iç sevdiğim bir de bana ver
TÜM YORUMLAR (3)