Nüfuzlu bir adamsın bütün dünyâ senin,
Açılır tüm kapılar baş üstünde yerin
Bu bağlı ayaklar senin, bu künye senin.
Bir gün umrunda olmayacaksın kimsenin.
Şimdi soğuk bir masada dinleniyorsun,
Gözün açık kulak sağır demleniyorsun
Nâmahrem mahrem kalmadı elleniyorsun
Hadi şimdi konuş ağız senin dil senin.
Dünyâ servetin yetmiyor geri dönüşe
Kara hüzün basmış yüzündeki gülüşe
Sen hiç şâhit olmadın mı serî ölüşe
Görünmeyen kahramanım kahpe el senin.
Eyy hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayanlar
Menfaat uğruna yaramı kaşıyanlar
Helal etmez hakkını salda taşıyanlar
İstemezdin ammâ kabre doğru yol senin.
Kayıt Tarihi : 29.3.2024 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezai Efiloğlu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/03/29/bu-kunye-senin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!