Bu Kul Neyleye Şiiri - Poyraz Mert

Kaç bayram oldu aynı sofraya oturmayalı,
Kaç kandil oldu ard arda namaza durmayalı, kaç gece oldu aynı yatakta sarılıp yatmayalı,
Söyle bana bu kul neyleye

Şarap içsem testim kırılır,
Namaza dursam secdem şaşırır,
Birde bu gönül sensiz kalır,
Söyle bana bu kul neyleye.

Kimsenin ahı kimsede kalmaz,
Dünya cennet olsa bu can dayanmaz,
Yuvasız yurtsuz kuş olmaz
Söyle bana bu kul neyleye.

Şeytanın muradıysa ayırmak,
Hakkın değilmidir kavuşturmak,
Kader midir oturup ağlamak,
söyle bana bu kul neyleye.

Aşkın ile içmişsem şarap,
Sözlerinle olmuşsan harap,
Ne can kaldı bende, ne mihrap
Söyle bana bu kul neyleye.

Ellerin ellerime deymeyeli,
Gözlerin gözlerimi görmeyeli,
Bir tatlı sözün kulağıma gelmeyeli
Söyle bana bu kul neyleye,

Soframda bir aş pişmeyeli,
Bereketi huzurda görmeyeli,
Bayramımı bayram etmeyeli,
Söyle bana bu kul neyleye.

Düştüğümüz yol sanma ki çare,
Lokman Hekim olmayınca biçare,
Hayır gecede düşer, gündüzde gönüle,
Yeter ki Allahtan isteyene.

Mahremim sende gizlidir,
Sözüm kanatimce bellidir,
Bu kulun sensiz nicedir,
Ne hali, nede gittiği yolu bellidir.