Bu Köyün Gelini Şiiri - Hayriye Aygül

Bu Köyün Gelini
Ayağı çıplak salına salına suya gidiyor
Üstünde fistan yırtık etekleri sallanıyor
Ellerinde bakır sitiller su yolunu dolanıyor
Çok becereklidir hastır bu köyün gelini
*
Gülüşü güzel yüzü sanki mah parçası
Gözleri ceylan ceylan karadır kaşları
Güzel yüzünü kapatmıştır kara peçesi
Bahtı kara yüzü gülmez bu köyün gelini
*
Yürür boyu selvi sekmesi kekliğe benzer
Sanki nurdan yaratılmış huriye benzer
Hammarattır eli hizmeti hanıma benzer
Çok beceriklidir işinde bu köyün gelini
*
Davarı salar güneş doğmadan bayırlara
Kuzuları koyunları salar tezden çayırlara
Ekmek pişirir ayranı sallar koyar yayığa
Çok çalışkan beceriklidir bu köyün gelini
*
Yüklüdür koşar durmadan erinin gerisinde
Sabah dur durak bilmez hep iş güç peşinde
Ekmek davar doluk derken değildir kendinde
Cefakar kendine zamanı yok bu köyün gelini
*
İş olmaz memlekette damat yolcudur gurbete
Bütün yaz ayları yalnız zor geçer memlekette
Kolunda örken elinde orak çayır tarla biçmekte
Cesur yürektir elinde her iş gelir bu köyün gelini
*
Kalem yazarken bunları özgürce satır satıra
Hatıramdaki bin dokuz yüz elliyi döktüm kağıda
Devir eski kaynana kıyar bu kehribar gibi cana
Kız çocuğu düşünmeden kurban demekti yarına
*
Ne acıdırki bugün cahiller hava atıyor eski geline
Sormuyor hiçkimse okuma olanağı bulmayan eşine
Şimdi çağdaş olmuş düşmüyor okumamış kız peşine
Çok çaresizdir yaşamı hep zehirdir bu köyün gelini
*
Düzeltme:
23 mayıs 2017 Almanya //
Hayriye Aygül