Bu Köyün Gelini Şiiri - Senem Aygül

Ayağı çıplak salına salına suya gidiyor
Üstünde fistan yırtık etekleri sallanıyor
Ellerinde bakır sitiller su yolunu dolanıyor
Çok becereklidir hastır bu köyün gelini

Yüzü güzeldir sanki mah parçası
Gözleri ceylan ceylan karadır kaşları
Güzel yüzünü kapatmıştır kara peçesi
Çok bahtı karadır bu köyün gelini

Yürür boyu selvi sekmesi kekliğe benzer
Sanki nurdan yaratılmış huriye benzer
Çok hamarattır hizmeti hanıma benzer
Çok beceriklidir işinde bu köyün gelini

Davarı salar güneş doğmadan bayıra
Kuzuları koyunları salar tezden çayıra
Ekmek pişirir ayranı sallar koyar yayığa
Çok çalışkan beceriklidir bu köyün gelini

Yüklüdür canı koşar durmadan erinin gerisinde
Sabah akşam durdurak bilmez hep iş peşinde
Çamaşır ekmek davar doluk derken kendini aşar
Çok cefakardır kendine zamanı yoktur bu köyün gelini

İş olmaz memlekette damat yolcudur gurbete
Bütün yaz ayları zor ve yalnız geçer memlekette
Kolunda örken elinde orak çayır tarla biçmekte
Cesur yürektir elinde her iş gelir bu köyün gelini

Kalem yazarken bunları özgürce satır satıra
Hatıramdaki bin dokuz yüz elliyi döktüm kağıda
Devir eskidir kaynana kıyardı kehribar gibi cana
Kız çocuğu düşünmeden kurban demekti hep yarına

Ne acıdırki bugün cahiller hava atıyor eski geline
Sormuyor hiçkimse okuma olanağı bulmayan eşine
Şimdi çağdaş olmuş düşmüyor okumamış kız peşine
Çok çaresizdir yaşamı hep ağlar bu köyün gelini

25.09.2014 Erdek