Bu Köy Bize Göre Gül Kozayağı

Yaylası otlağı bıraktı anı
Ardı İdris dağı tepe üç yanı
Konar göçerliğin gelince sonu
Sürdük sürüleri yol Kozayağı

Kaba çalı önü ilk konak yeri
Çadırların içi hep öte beri
Burayı yurt seçtik dönülmez geri
Bizi toprağına al Kozayağı

Su getirmek için çıktık çadırdan
Aşağıya doğru indik bayırdan
İçme suyunu biz aldık Hıdırdan
Hıdırın suyu bir bal Kozayağı

Önce yedi kişi gelip yerleştik
Bir köy olmak için bizde birleştik
Sonra gelenlerle daha gürleştik
Bu köy bize göre gül Kozayağı

Köy çayına suya iniyor davar
Hıdır çevresinde yaşayanlar var
Biz geldik onları başından savar
Seni sevmeyeni çel Kozayağı

Şar şarın üstünde papaz taçları
Ambar kayasında gördük haçları
Ormana dönüşmüş Koz ağaçları
Artık Türkün yurdu ol Kozayağı

Çakallık yapanlar yatmış ininde
Ekmek aş yemişler köyün önünde
Senden olan bizler şimdi yanında
Gözlerinden yaşı sil Kozayağı

Derdin varsa olur bizim derdimiz
Döşek olsun sana pılı prtımız
Senin ile yere gelmez sırtımız
Seni biz çok sevdik bil Kozayağı

Doğal kaynak suyla akar bunarlar
Susayan suyundan içip kanarlar
Kanat çırpan kuşlar suya konarlar
Başka bir köy bize çöl Kozayağı

Toprağını işler çiftler süreriz
Bostan sulamaya bendler gereriz
Gelen konuklarla dürüm düreriz
Katığını dosta böl Kozayağı

Selden çay bulanmış kükrüyor dere
Evler uçtu yükü vurduk semere
Yol göründü Dişli denilen yere
Sende bizim ile gel Kozayağı

Seni bırakmadık sende bizleri
Uzun bir yaşamın kaldı izleri
Dişlide görsende yeni yüzleri
Adın ile burda kal Kozayağı

İrfan diyor can kan köye kaynadı
Acılar olunca dertler kanadı
Düğünde bayramda efen oynadı
Halkın ile huzur bul Kozayağı

02/04/2015 Yazan:İrfan Çelik(Ankara)