Bu Köşede Şiiri - Reşat Karabağ

Odamda,
Bu en kuytu köşede
Arkadaşım olurlar
Bir eski koltuk, bir de minderim.
Odamda en çok bu köşeyi severim.

Bu köşede,
Giderim çocukluğuma;
Yeni alınmış lastik ayakkabılarımın
Sıcaklığını yeniden hissederim
Ayaklarımda.

Bu köşede,
Yeniden binerim
Dövenlerden yapılmış salıncaklara
Kuşlarla yarışırım,
Haykırmak gelir içimden, sınırsızca.

Bu köşede şiir yazarım
Bu kiöede düne özlen duyarken
Bu güne isyan ederim.
Bir anı,
Bir yaşanmış gerçek gelir aklıma...
Hıçkırıklar düğümlenir boğazıma
Nedense ağlayamam.

Bu köşede,
Gün gelir, en içten kahkahaları atarım
Alır götürür bir tren sesi uzaklara
Bir dost ararım yanı başımda
Gelmesi de olanaksız, bilirim
Teselli eder beni
Bir kadeh rakı ya da bir sigara.

Odamda,
Bu köşede
Düşler alır, düşler satarım
Bedavaca...
Bu köşede efkar dağıtırım
Bitmemecesine.