Bu Korkular Benim Değil Şiiri - Aslı Acar

Eskiden Hayata Sevinçle Bakardı Gözlerim,
Cesurdu yüreğim,
Herşeyin Üstesinden Geleceğini Düşünürdüm,
Korkmadan Dimdik Yürürdü Bedenim Soğuk Kaldırımlarda.
Bu Korkular Benim Değil,
İnanmıyorum Bu Kadar Ürkek Olduğuma,
İnanamıyorum;
Zaman Geçerken Neden Titriyorum,
Üşüdümmü;
Eskisi Gibi Emin Adımlar atamıyorum,
Yaşlanmadan Dizlerim Tutmaz oldu.
Bu Korkulan benim değil,
Bu ben değilim,
İstemiyorum Böyle zavallı bir beni,
Eskisi gibi olmak istiyorum yeniden,
Hayatla dalga geçmek ,
Ölüme bile gülüp geçmek istiyorum.
Bu korkular benim değil,
Büyüdümmü Yoksa,
Evet korkuyorum ama neden,
neden,
Nedenini Bilmeden korkmak varya,
işte bu en kötüsü.
Korkunun Soğuk Elleri ellerimde şimdi,
Çırpınıyorum umutsuzca,
İstemiyorum Korkak Demelerini,
Ama Korkuyorum.
Bu korkular benim değil,
Bu ben değilim
Yalnızlığımın Çaresizliği,
Kalabalıkların içinde kayboluşum,
Güneşin kavurucu Sıcaklığında üşümüşlüğüm.
Bu korkular benim değil,
Kendim için değil,
Bu korkular gelecek için,
İnsanlık için;
Acıyorum Zamanla yok Olan Sevgiye,
Acıyorum Mutluluğun Sararıp Solmasına,
Korkuyorum Çürümüş Yüreklerden.
Bu Korkular benim değil,
Bu Dünya Böyle Değildi,
Kaybolmuş Ruhlarla dolmuş Her yan,
Nereye Baksam Bir Yok oluş Var,
Kendi kendini Yok Eden Toplumlar,
Kahroluyorum.
Çok Korkuyorum,
Korkuyorum Onlardan Birine Dönmekten,
Sevmeyi Unutup Yok Etmekten.
Korkuyorum.
Artık Gözlerde Samimiyet Kalmamış,
Ne Kadar Donuk Bakıyorlar Yüzüme,
Herkeste Bir kin Bir Nefret,
Anlamıyorum Neden Bu Savaşma Tutkusu,
Hayatın En Büyük Zevki Öldürmekmi Oldu,
Aydınlık Yüreklere Silah Tutan Eller Dokundu,
Son Filizide Yok Edene kadar Ateşler Saçıldı,
Gökyüzünü Kara Dumanlar Sardı,
Masmavi Deniz Bile Kana Bulandı,
Bu korkular Benim Değil,
Ama Korkuyorum..
Artık BARIŞ İstiyorum...