Bu körebe değil yoldaş...

Bu körebe değil yoldaş, saklambaç hiç değil
Gözlerim bağlı, itiyorlar beni yarınlara.
Elimi uzatsam boşlukta kayboluyorum
Kolumdaki zincirler çarpıyor duvarlara.

Bu körebe değil, saklambaç hiç değil
Bir çocuk düşün yoldaş, gözlerindeki çapak
dağ gibi olmuş, gözyaşlarına dolu vurmuş
Yarına gebe umutlar çığ gibi olmuş.
Lakin, al gibi yanakları gülden kırmızı
ellerindeki ekmek lokumdan daha tatlı.
Lakin, kolları diğerlerinden daha cılız
Lakin, gözleri gerçekleri yansıtan acı
aheslice soluduğu nefes hava değil
bu hayatın içinden gelen kahpe bir sancı...

Bu körebe değil yoldaş, saklambaç hiç değil
Düzenin çarkları serserice dönüyorken
Mevlana'yı, Pir Sultanları dışına atıyor.
İstemesen de içinde sen de dönüyorsun
dönek olmasan da,
bu davadan kopmasan da...

Bir ana düşün yoldaş yavrusunu kaybetmiş
memesinde sütlediği çocuğun başında
çiçek çiçek acı acı gözyaşı döküyor,
sanki beyaz kefene bir kardelen dikiyor.
Karanın karanlığı kadar gerçek bu yoldaş
Bu kahpe şerefsiz düzenin anasını sen
bu zihniyetin babasını da ben ezeyim.
Bu çarkı köpekçe çevirenin soyunu sen
bizleri ezenin sopunu da ben çizeyim...

Bu körebe değil yoldaş, saklambaç hiç değil
Darbelerin çamurunda postal sesinde ürken
siren sesinde korkudan titreyen canların
halkına, toprağına kan koyan, yürek koyan
anaların, bacıların, erlerin dünyası...

Beni düşün yoldaş, dört duvarın arasında
tutamadığım karanlıklarla dost olmuşum
ellerim, kolum, bacağım tutsakken
bu yüreğimi meydanlarda koşturmuşum.
Beni düşün yoldaş, içtiğin su kadar temiz
küçücük bir çocuk kadar aydınlık kefenimle
yarınlara umutla gidiyormuşcasına
darağacına erkekçe gidişimi düşün...

Sevdalarımız adam gibi, davamız gibi
Anadolu'da bir dağ gibi dimdik dururken
Canımıza bir can, kanımıza bir kan olan
yüreğimizdeki sevdiklerimizi düşün.
Yarınlar bitmez yoldaş, ben varamasam bile
sizler varacaksınız, sizler tadacaksınız.
Yağlı urgan incecik boynuma geçtiğinde
ardımda mertçe, erkekçe siz duracaksınız! ..