Üzülürsen yüreğimi al sar yüreğine
Kimsesizsin sen derinlerde bir yerde
Şimdi bir simit al bize ta çocukluğumuzdaki gibi
Biraz gevrek martılarla birlikte yemeğe
Gitmiştin bir zamanlar
Yine gidersin
Ve ben yine şiirlere bastırırım hasretini
Onlar susar
Onlar çağırır
Onlar ağlar
Onlar küser
Onlar öper avuç içlerini gitme diye...
Üzülürsen yüreğimi al sil gözyaşlarını
Damla damla akar onlar sessizce
Bir pencere kenarına geç
Bana el salla görünmeden
Parmak uçlarınla bir Dünya çiz bize
Ben oradayım yağmurun buğusuna çizdiğin
O Dünya'nın ortasında.
Bu kış bıldırcınlarıda götür yanında
Yağmasınlar yüreğime
Sen aklıma gelince...
Ya çok uzak olsun şehrin bana
Ya da hiç gitme.
Ellerim gibisin dokunduğum herşeyi seninle hissediyorum...
Üzülürsen yüreğimi al sar yüreğine.
Mine Yılmaz Sevinç
08 Ekim 2025
23:36
Kayıt Tarihi : 9.10.2025 12:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!