Bu Kış Şiiri - Salih Erdem

Fırtınalar, kasırgalar esiyor
Üstümüze çöktü çetin kara kış!
Hava ayaz, vicdanlar buz kesiyor
Ruhum üşür, içimde bir yara kış.

Kavururken ortalığı fiyatlar
Salgınlarla savruluyor hayatlar
Yükselirken gökyüzüne feryatlar
Merhametin etmez ki beş para kış.

Vatandaşın yükü yere ağdıkça
Sağmalını yaban eller sağdıkça
Aralıksız ocağa gam yağdıkça
Fukaralar düştü dardan dara kış.

Talan oldu delik deşik kalemiz
Burçlarında dalgalanır çilemiz
Yoksulluğun pençesinde cümlemiz
Kan ağlıyor yüreğim bu ara kış.

Delik bitti sıka sıka kemeri
Kaldık dişsiz bir kemikle bir deri
Umutlarda baharların semeri
Hayalleri taşır zordan zora kış.

Karaltılar başımıza üşüştü
Gök gürledi, mor bulutlar gülüştü
Başı karlı dağdan nice çığ düştü
Yuvarlayıp attı yardan yara kış.

Esası yok güttüğümüz davanın
Hesabı yok yediğimiz ayvanın
Hışmını hak ettik çoktan havanın
Hatasını hayra yora yora kış.

Bir çırpıda malı mülkü bitirdi
Develeri havuduyla götürdü
Gemileri sığ sularda batırdı
Bu hesapta eller geçti kâra kış

Kobay olduk saçma sapan savında
Kemirgenler daim sürek avında
Dövülürken getirdiği tavında
Donakaldık her yaptığı kura kış.

Bahar gelsin feda sana yoncalar
Yol gözlüyor gözü yaşlı omcalar
Hazırlanır sana dalda goncalar
Diye diye yaktı bizi nâra kış.

20.11.2021
Salih ERDEM