Bu Kimin Kızı. Şiiri - İbrahim Değerli

İbrahim Değerli
545

ŞİİR


125

TAKİPÇİ

Bu Kimin Kızı.

Beni benden etti, bir de canımdan
Öldürdü edası, öldürdü nazı
Salına salına geçti yanımdan
Söyleyin 'A' dostlar, bu kimin kızı.

Elleri kınalı, fistanı ala
Beyaz gerdanını indirmiş yola
Böyle güzel nasip olmaz her kula
Söyleyin 'A' dostlar, bu kimin kızı.

Ne uzun, ne kısa, endamı boyu
Bilmem ki nereden geliyor soyu
Sanki meleklere benziyor huyu
Söyleyin ' A' dostlar, bu kimin kızı.

Ardı sıra koştum, dur diyemedim,
Benim gönlüm sende var diyemedim,
Ayrılık ölümden zor diyemedim,
Söyleyin 'A' dostlar, bu kimin kızı.

İbrahim Değerli.26.11.2018

İbrahim Değerli
Kayıt Tarihi : 27.11.2018 23:46:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Güner Hacısalihoğlu
    Güner Hacısalihoğlu

    Harika bir şiir. Çok beğenerek okudum. Gönlünüze kaleminize sağlık İbrahim Hocam.

    Tebriklerimle...

    Saygılar..

    Cevap Yaz
  • İbrahim Kavas
    İbrahim Kavas

    Ozan Karacaoğlan'ın gördüğü serv-i revan'ı misali. Güzelliği tanımlayan şiirinizi keyifle okudum. Tebrik ederim.

    Cevap Yaz
  • Engin Demirci
    Engin Demirci

    Can ile benden kendime.
    Ha oraya ha buraya.
    Kim olduğunu bile çıkarmaya çalışmıyor insan.
    Hepsi birden, etsiz kemiksiz bir leke doğada.
    İnsan insanda yavaş bir çürümede.
    O bilinen büyük duvarda saatleri durmuş.
    Ve zaman dışı hemen gerisinde gönül.
    Elinden ve dilinden emin olunan çok ötelerde.
    Belirsiz feryat eden bir sis iniyor.
    Bu çığlık her şeyin üzerindeki sevgi.
    Yok gibi insanın muhasebesi, nede baltası.
    Nefsin dallarını kesecek tek gerçeklik güzel ahlak.
    Ve ben benden korksamda.
    Eline, beline ve diline sahip olanı seviyorum.
    Bir yabancıya dönüştürüyor dünya beni.
    Sonrasızlık benzerleri gibi kabirlerde.
    Be aşın zaman insan kokuyor.
    Buralarda bir yerlerde beni b/ekleyen gönül vardır.
    Uzanıyor zaman gün ışığı almayan yere.
    Ve çok eski devirden gönül aynalarını taşıyor gecenin çobanları insan uykudayken.
    Derdine derman arayanları götürüyor harabet ehline.
    Dediğiniz gibi bir sessizlik siperi kabirtaşları.
    Buralarda bir yerde, belki de benim içimde.
    Kendi elimle, beni bana bir köpekmiş gibi bağlayan.
    Uyurken bile çıkaramıyorsunuz kabusla uyanıyorsun.
    Nefs ve şeytan işbirliğine karşı duası kabul olmuşlar beni tutuyor.
    Kırılan kristal ne kadar yapıştırılsada aynısı olur mu?..
    Belki de yükselip havaya karışırım bir toz bulutunda.
    Hele boynumda birer halka gibi taşıdığım nasıl yaptım dediğim günahları çıkarsam
    Dipsiz ve sonsuz olan duada sınırsızlaşsam.
    Bu derin dünya boşluğunda bu sessiz çöküşü izlemek istemiyorum.

    Nasiplendik elhamdülillah.
    Aşkınız daim olsun.
    Yüreğinize sağlık.
    Allaha emanet olun.
    Selam ve dualarımla.
    Hoşça bakınız zatınıza.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (3)

İbrahim Değerli