Hani yazdan kalan bir akşam üstü,
Gözlerin kızıla bürünmüş gökyüzüne takılmış,
Derin derin uzaklara bakarken,
Sana ışığımla göz kırpıyordum gördün mü hiç?
Oturmuş bir taşın üstüne,
Dünyanın acılarını sırtına almış,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.