sana bu gün dua okudum,
görürsün hayrını belki ey günahkârım!
bağışla dünkü bedduamı: müsebbibi efkârım!
dün ben kendimde yoktum,
bir meczup kıvamında, adeta uçuyordum!
deliliğime ver gitsin…
bir keder mızrabıyla gönül telime vurdum,
hiciv ağıtları yaktım,
kafesimdeki serçeyi azad ettim, uçurdum! ..
dün, ben kendimde yoktum,
bu gün efkârım dağıldı.
serçem döndü kafesine, yuvasıymış yüreğim,
lâkin kırılmış gönül telim…
ağulanmış gibiyim cananın ellerinden,
ölümüme beş kala önümdeki engelim:
ya bir nağme duyarsam gönlünün tellerinden? ..
bende mızrap yok artık,
dokunacak tel de yok!
beş dakika doluyor, farkında mısın bilmem;
ben yokum, hâyâl de yok! ..
26.06.2004 / Ankara
Kayıt Tarihi : 27.6.2004 16:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
esat
bu gün efkârım dağıldı.
serçem döndü kafesine, yuvasıymış yüreğim,
.....tanzimat dönemi şairleri tadı veriyorsunuz...ağulanmak,meczup,müsebbib vb.sözcükleri gençler anlamak için bayağı uğraşacaklar...zaten sanatın amacı da o değil mi 'o dönemde'...'sanatçı halka inemez,halk sanatçıya çıkmak için çaba göstermeli'..umuma duyurulur!!
bu gün efkârım dağıldı.
serçem döndü kafesine, yuvasıymış yüreğim,
.....tanzimat dönemi şairleri tadı veriyorsunuz...ağulanmak,meczup,müsebbib vb.sözcükleri gençler anlamak için bayağı uğraşacaklar...zaten sanatın amacı da o değil mi 'o dönemde'...'sanatçı halka inemez,halk sanatçıya çıkmak için çaba göstermeli'..umuma duyurulur!!
TÜM YORUMLAR (6)