Kimler için kimleri sevmedik ki?
Kimlerden kimler için vazgeçmedik.
Ya kendimiz!?
Kendimiz için kimi sevebildik?
Canımızdan çok sevdiğimiz evlatlarımız,
Onları bile biz seçmedik.
Kayıtsızca, mecburen çok sevdik.
Ya kendimiz!
Kendimiz için kimi sevebildik?
Dedim,
Buna hakkım yok dedi.
Yıkıldım.
Başkaları için kendini bile sevememişti.
Asıl trajedi buydu.
Günbatımıydı.
Ayna pusluydu.
Bu kez hüzün bana değil,
Ben hüzne yakışmıştım.
Gitmişti
Yalnızdım.
Soğuk bir otel boşluğundaydım...
Kayıt Tarihi : 6.10.2020 11:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özlem Saba](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/06/bu-kez-kendim-icin-sevmistim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!