Hep virgüller,üç noktalar vardı
Ünlemler, tırnak işaretleri
Parentezler açtım durdum
Ekleyip durdum üstüste
Sonsuz bildim, ilk günkü gibi herşeyi
Ama artık görüyorum ki
İki noktayı koyma zamanı çoktan geldi.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta