Bak hiç dostun kalmadı, sevin gözüm aydın
Hepsini bir bir yetirdim, en sonunda
Şimdi yapayalnız tek başımayım
Aslında çok daha mutlu ve neşeliyim
Artık geleceğe dönük hayaller kumuyorum
Günü birlik yaşıyorum her gün
Geçen günün ardına bile bakmıyorum
Yarının ne getireceği umrumda bile değil
Hür ve özgür biriyim geceler boyunca
Kimselere hesap verme derdim kalmadı
Sevdiğimi üzmek, dostumu kırmak
Diye bir sorunum yok artık
Maziye dönüp baktığımda hatırladığım tek şey
Dostsuz kalmaktan çok korkmamdı
Şimdiyse dost edinmekten korkuyorum
Herkesten kaçıyorum köşe buçak
Zaten benim kırılacak bir kalbım hiç olmadı
Her şeyin suçlusu her zaman benim
Ya bende bir şeyler vardı ya da dünyada
Gözlerimde yaşlar sel olsa ne yazar ki bana
Belki de öldürülecek adamım bu dünyada
Nice dostlar tükettim bu kısacık ömürde
Ezildim buzuldum her dostlukta
Kaçmayı tek çare buldum kendimde
Bu kez doğru olanı yaptım herhalde
Kayıt Tarihi : 10.5.2005 21:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özkılınç](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/10/bu-kez-dogru.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!