bu kez belkide gercekten ölüyorsun... Ba ...

yine yoksun
yine varla yokarasında
yine varlıgına ihanet ediyorsun...

insanlar ölür.
dönmeyecek olmaları ne acı gercek...

topragın altında.
hayallerin,
gülüşlerin,
umutların,
geleceğin.
bir yanında onunla orda
kurduna, yılanına teslim bir bedende
yok olur...

özlemek böyle zamanlarda,
daha az can yakar belkide
dönmeyecegini bilmek mi hafifletir bu özlemi bilmiyorum
ama hafiftir işte...

ölmek ayrılıklardan daha az yakar canı
nedensiz...

yine yoksun
yine varla yokarasında
yine varlıgına ihanet ediyorsun...

yokluğuna alısmak istemeyen bu cana
yine bir ayrılık yüklüyorsun.
ve sen bunu hep yapıyosun...

ölümler ayrılıklardan daha az yakıyor işte canımı,
anlamıyorsun...
yaşıyorsun,
bir geliyor canım oluyor,
bir canımı alıp gidiyorsun.

hic varolamıyor
her seferinde yine yarım bırakıyorsun,
ne tutuyorsn ellerimi adam akıllı
nede bırakıyorsun.

yine yoksun
yine varla yokarasında
yine varlıgına ihanet ediyorsun...

bu kez belkide gercekten ölüyorsun...