Bu Kez Ağlama Şiiri - Mehmet Zafer

Kaç gecedir böyle uykusuz sabahlıyorsun
Her güne bir ümit diye sımsıkı sarılıyorsun
Kendini böyle heder etmekle ne anlıyorsun
Bırak giden gitsin gözlerim bu kez ağlama

Takmışsa kafaya gitmeyi durduramazsın
Kalk kapıyı sen aç bari rahat yol alsın
Silinsin ayak izleri de üstüne kar yağsın
Bırak yorma yüreğini gözlerim bu kez ağlama

Hep kilitli kaldı mahkumdu gönlünde duygular
Islanıp sarardı şiirler yazdığın beyaz sayfalar
Kırılmadık kalem mi bıraktı yorgun parmaklar
Bırak artık feryadı gözlerim bu kez ağlama

Hep sen ödün vermekten yorulmadın mı artık
Eriyip gidiyorsun harcanan yıllara yazık
Uğruna ağarttığın saçlar en büyük tanık
Bırak artık inadı gözlerim bu kez ağlama

Kitaplar da yorulur taşıyamaz yükünü
Hangi tarihlere sığdıracaksın öykünü
Yutacaksın sonunda sayfaların külünü
Bırak artık hüznü gözlerim bu kez ağlama

Nasıl da sevmiştin o nankörün yüreğini
Boynuna geçirdi sonunda ayrılık sepetini
Yüklendin sırtına işte derdini kederini
Bırak be gururu gözlerim bu kez ağlama

Başın ellerinin arasında düşünüyorsun
Kayıp gidiyor avuçlarından tutamıyorsun
İşte yine sonunda tek başına kalıyorsun
Bırak sızlanmayı gözlerim bu kez ağlama