Nefes almak için
Ağzımı açtığımda içime sen dolacaksın
Evet sen...
Ama bu sefer sevginle değil
İçimde büyüyen acının
Damlaları olarak akacaksın yüreğime
Seni sevmeye dur diyecek yüreğim
Ve nefrete dönüşecek belkide
Şartlar ne olursa olsun,
Sevilmeyeceksin bir daha eskisi gibi.
Ben senin güvercinin,
Sen benim sabahım olmayacaksın.
Işığınla içimi ısıtmayacaksın,
Çünkü ben...
Bir daha doğduğunda orda olmayacağım.
Ama...
Sakın üzülme.
Doğuşunla hergün başka birini ısıtacaksın.
Batışınla beni öldürdüğün gibi,
Dilerim onlarıda bu uğurda harcamazsın......
Kayıt Tarihi : 19.1.2007 09:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)