Akşamın titrek ışıklarında izliyorum,
Şimdi seni ve bu şehri.
Sana olan tüm yakınlığımla,
Uzağındayım.
Seninle aynı nefesi solumaktayım.
Karanlık çöktükçe bu kente,
Nedense daha da bir hüzün çöreklenir yüreğime.
Akşamları sanki daha da bir tescillenir yalnızlığım.
Daha da bir demlenir acılarım.
Bilirim ki
Şimdi her evdeki gibi,
Sendede tatlı bir telaş var.
Bende ise sadece,
Armağanın olan kopkoyu bir yalnızlık.
Belkide uzaklarda bir yerlerde,
Bir mutluluk ülkesi vardır.
Hani tam da şu sislerin ardındadır.
Orda sevmeyi bilen bir yürek,
Belkide benim farkımdadır.
Bir de bakmışım ki;
Tüm acılarıyla bu kent,
Artık çok arkamdadır.
14.03.2010 Kahramanmaraş
Şadiye AydoğanKayıt Tarihi : 16.3.2010 10:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.