Acılı gözlerden toprağa düşüyorsun her gece
Bu kent senin kokunla uyanıyor sabaha
Dünden kalma sensizliğin sarhoşluğu
Ruhumda garip bir çakır serzeniş
Ellerim, kaderimi gırtlaklamaktan nasırlı
Yüzümde kimsesizliğin portresi asılı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
