Bu Kent Şiiri - İrfan Kaban

Bu kent yüreği dolmuş da taşmış taşkın yüreklerden oluşmuş dağ
Ağır uykusunda hırıltılı nefes, ciğerleri dolmuş duman duman
Azametli
Ulu bir dağ
Lakin umarsız
Ölü uykusunda kıpırtısız
Sessiz
Yorganını siper etmiş
Kıçında pireler uçuşuyor
Pes etmiş
Bu kent dev, devasa,
öyle de…
böyle kolay teslim olmasa

Bu kent kocaman bir dağı andırır bana
Bu kent midemi bulandırır bana

Hani ya ısıracak öfke
Hani sıkışmışlığı kedinin duvara
Hani dönüp saldırması can havli ile adama
Bu şehrin ön ayaklığı
ödü patlamış it tavında

bu kent dağ
bu kent
bu kent yanar dağ
püskürürmüş
yazık
bu kent çoktan sönmüş
1980