Yorganın örtemediğini gece örtüyor.
cama değen ağaç dalları gibi okşanıyor ruhum.
Sus diyorum! Yeter artık!
aklımın esiri olmuşum. Zincirlere vuruluyorum.
çıkan şu özlem sesi kulak zarımı yırtıp atıyor.
yinede kalbimde koruyorum seni.
acının başladığı ve son bulduğu yerde.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta