Yorganın örtemediğini gece örtüyor.
cama değen ağaç dalları gibi okşanıyor ruhum.
Sus diyorum! Yeter artık!
aklımın esiri olmuşum. Zincirlere vuruluyorum.
çıkan şu özlem sesi kulak zarımı yırtıp atıyor.
yinede kalbimde koruyorum seni.
acının başladığı ve son bulduğu yerde.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta