Bu Karanlık Sonum. Şiiri - Güzel Kuş

Yorganın örtemediğini gece örtüyor.
cama değen ağaç dalları gibi okşanıyor ruhum.
Sus diyorum! Yeter artık!
aklımın esiri olmuşum. Zincirlere vuruluyorum.
çıkan şu özlem sesi kulak zarımı yırtıp atıyor.
yinede kalbimde koruyorum seni.
acının başladığı ve son bulduğu yerde.

Ağrılarım dil olmuş bedenime fısıldıyor.
solumun ağrısından sağı ,sağımın ağrısından solu unutuyorum.
Ben bir seni unutamıyorum.
Bir sende takılı kalıyorum.
korkularım, endişelerim ve hayal kırıklıklarım.
tüm düşman duygularım seni benden almaya çalışıyor.
Vermeyeceğim, bu beden kül dahi olsa vermeyeceğim.