...
Bu karanlık,karanlık.
Azmış kudurmuş köpek.
Ruhumda ne bıraktı,
Ne koydu ki yiyecek.
Bir inkisar,bin öfke,
Avcumda kırık camlar.
Ayak ucum kuraklık,
Baş ucuma kan damlar...
Delilikse delilik,bu susup kalışlarım.
Siz zannedin; "O "emin,
Boşa yalvarışlarım.
İnsan kendi sesinden ürküp de titrer miymiş;
Sin boşken,insan ölmem zanneder miymiş..!
30/9/12
Dengi NazKayıt Tarihi : 30.9.2012 23:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dengi Naz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/30/bu-karanlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!