Bu Karanlık Gecede Şiiri - Ayhan Güleç

Bir ışıktı beklediğim ya da bir umuttu aradığım

Aslını kaybetmiş bu karanlık gecede...

Donuk düşünceler içindeyim bazen

Bazen durgun, bazen sessiz, bazen nefessiz...

Gökyüzünü izledim yine bu gece uzun uzun, derin derin

Bütün yıldizlar işaret ediyorlardı bir şeyleri bana.

Bazen bir şemsiyeyi, bazen bir evi, bazen bir çocuk simasını...

Yine aynı sahnedeyim... Aynı rol, aynı kişiler.

Bu siyah kapkaranlık perdede yalnız değildim belki de

Kim bilir! Belki de yalnızlık ben değildim...

Mertlik yalandan olmazmış vurulmuşum bir kere

Söylesem de duyulmaz sesim, ağlasam da yine çaresizim

Dönüp arkama çatsam yıllara

Giden gün baştan olmaz artık yanılmışım bir kere...

Bir ısıktı bekleyipte göremediğim, bir umuttu arayıpta bulamadığım

Ruhum bedenimi, yüreğimi güller sardı bu gece.

Biliyordum...

Doğru yerdeyim kendimi arıyorken...

SEN’deyim...

Bu karanlık gecede...