Bu karanlık Şiiri - Abdulkadir Duman

bu karanlık bitmez bugün,
uykular sadece bir kurtuluştur,
beni ben yapan benliğimden ,
bedenim ayrı zindan ruhum sürgün,
puslu aynalar sadece bir avunuştur,
aydınlıkları korur çirkinliğimden..

bu karanlık , çıkmaz sokakları,
çıkmazını sır gibi saklar,
gözler görmez işitmez kulaklar
insan ,sıktıkça ağırır şakakları
dört bir yandan sel gibi mızrakları
hissedince duraklar....

bu karanlık, hayasızca hayat
evet insanız nefsin elinde
ne yapsan kaçamazsın
sonu yoktur bitmez seyehat
yalnızca onun nefesinde
sende yerinde olsan acımazsın