Bize dokunuyor çocukların küçük elleri, sobeleyip kaçıyorlar.
Koşmaya mecalimiz yok belki de isteğimiz.
Oyun saati durmuş kimseler kurmuyor!
Bir ekmeği ikiye bölüp arasına yoksulluk dolduruyorum
Katık ediyorum yutkunarak geçtiğim lokantaları
Çorbaya eksik düşüyor limon,
Saçlarım da briyantin fiyakası.
Yakama asılan bu karanfil kimin?
Hangi düşe dokunur şimdi bisikletsiz çocuklar
Hangi çıtalı bana vaat edilen hayat?
Bu rüzgâr kimin şimdi taralı saçlarımda
Ya mavi göğün altında ıslanan bu çocuklar?
Tozunu silsene oğlum!
Dün geceden ay tozları serpili, ökçesi düşük ayakkabının
Silkelesene hayatı bir avuç kandırmacaya.
Kansana oğlum yeniden!
Kansana!
Kayıt Tarihi : 3.10.2022 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kerem Olmak, çok teşekkür ederim daha güzel düşlere..
TÜM YORUMLAR (2)