Bu kara sevdaya düşene kadar

Ne derdim var idi ne bir kederim,
Bu kara sevdaya düşene kadar.
Bir anda karardı yazım, kaderim,
Ben dünyada zerre, dünya bana dar.

Ne gündüzüm gündüz, ne gecem gece,
Açayım gönlümü ağyara nice,
Yazarım derdimi ah hece hece,
Tükendi takatim, kalmadı medar,

Kara sevda çeken bilir bu derdi,
Çekmeyen ne bilsin ne acı verdi,
Gönül hayalinde murada erdi,
Ayanda kıvranır çeker ahu zar.

Anlayan yok beni kime söyleyim,
Kendimden nereye firar eyleyim,
Aşkımı kalbime gömdüm neyleyim,
Kalbim mezar oldu, bense türbedar.

Aşk odu saplansa geçer demirden,
Ateşi üstündür nardan, kömürden,
Bir yılda on yılı aldı ömürden,
Kendim aşka köle oldum, can bidar.

AHISKALI aşk aramaz dengini,
İmkânsızdır demez, verir cengini,
Tanımaz ihtiyar, genci, zengini,
Her akıla üstün, olur iktidar.