Bu Kalp Senin Şiiri - Nurgül Ömeroğlu

Gece soğuk… içimde fırtınalar kopuyor… yüreğin buz tutmuş…zamanın yarışı rügarla, bizimkisi aşkla… ve aşkın içinde yalnızlığı yaşıyorum ben seninle… acıyorum uğruna harcadığım yıllara…
Beni hiç sevdin mi diye düşünüyorum kendi kendime? Gerçekten de aşık olduğun için mi yanımdaydın? Ellerimi tutarken içini ısıtan aşkımın gücü müydü? Gözlerime bakınca heycanlanıyor muydu kalbin deli gibi? Sen benim hayatımdın, peki ben senin? Bir sabah uyandığında unutuvereceğin bir rüyadan ibaret miydim yoksa? Neydim ben senin için, söyle?
Sorularıma cevap ver… yıllardır yalan söylediğin gözlerime bir kez daha bak… farkında mısın bilmem ama yüreğin, şu gece kadar karanlık… tutma boşuna ellerimi, ısıtmıyor artık eskisi gibi… korkutmaya başlıyor bu aşk beni… vazgeçmeye kıyamadığım aşka nasıl oldu da bir anda sırt çevirebildin? Bu kadar cesareti ne ara biriktirdin kendinde sen?
Her şey gelip geçer de şu aşkım deyişini özlememek için yapabileceğim bir şeyler var mı bilmek istiyorum! Uzun zamandır söylemiyorsun ilk günlerdeki aşkla, mutlulukla, hakkını vere vere… gerçi söyleme zaten, senden bu kelimeyi duymak isteyen bir tek ben değilim dimi… kaç kişiye aşk umudu verdin, şimdi ölme sırası kimde?
Sandığımdan da çabuk tutmuşsun beni be aşkım, şaşırt bir kere de… gördüm seni, bulmuşsun hemen birini, hayırlı olsun… bekleseydin de kırkı çıksaydı bari bunca yıllık emeğin… sana eski aşık tavsiyesi… sakın bana söylediğin yalanları söyleme o zavallıya, bir kalp daha ölmesin uğruna…
Bu arada yüzüğü ne yaptın? Hangi çöp kutusuna fırlattın, sattıktan sonra duygularını…? Ben senin kadar çabuk çıkaramadım parmağımdan… takıyorum ama, sana hala deli gibi aşık olduğumdan ya da, seni unutamadığımdan değil… onca yıla bir türlü kıyamadığımdan…
Şimdi de geçmiş karşıma arkadaş kalalım diyorsun… güldürme yaralı yüreğimi… kaç kere kırık bir bardaktan su içmeyi denedin ki benle arkadaş kalmayı denemek istiyorsun? Sanki hiç acımayacak yüreğin beni gördüğünde… çocuk gibi davranmak yakışmıyor o eskiden taparcasına bağlandığım adama…
Merak ediyorum sadece, yanlış anlamanı istemem, mutlu musun şimdi gerçekten? Koca bir ömrün en güzel baharlarını kirletmişsin yalanlarınla… nasıl acımaz hiç yüreğin? bir kez olsun sızlamadı mı aşkım derken dudakların? Geceleri uyandırmadı mı vicdanını kandırmayı başardığın gözlerim?
Bilmiyorum… ne yaparsan yap artık… sana harcayacağım aşkım kalmadı kalbimde… bir hiçsin artık hayatımda… bir yabancıdan farksız koca bir hiç…
Beceremiyorum dimi… senin gibi yalan söyleyemiyorum ben… inanma sen bu sözlerime, çünkü kendimi bile inandıramadım daha… gidişin yok etti beni haberin olsun… o gururlu inatçı sevgilinden eser yok artık… çok şey değişti bende senden beri…
Şimdi de kalbim ağırıyor, kaldıramadığı bir terk edilişin sızısıyla… ama sen aldırma…bu damlalar son zaten gözlerimde, inan bana… zamanla geçer avuçlarımdaki ellerinin izleri… yüreğimdeki son itirafı da dinle gitmeden… yaklaş iyice yüreğime… dinle bak ne diyor? Bu kalp seni çok seviyor…