Yaptığım saçmalıklardan yorulmaya başladım.
Hayatımın her kısmında severken yaptığım.
Ama sonra anladm ki;
Aslında ben en çok seni severken yorulmuşum.
Öyle bir an varki insanın hayatında,
Etrafında ne olsa ne bitse değil umurunda.
İşte öle bir anda sevdim seni
Ben seni özlerken tükendim aslında.
O beni yarım bıraktığın günden sonra,
Ben hiç yoktum bu küçük dünyada.
Baktım fayda yok kimseden kalbime
Onursuz göründüm ilk defa hayatımda.
Ben seni öle sevdimki bu başı boşluğumda,
Kaybetmekten öle korktum ki her anımda,
Olmuyacak duaya avuç açtım,
Bak şuan yoksun yanımda.
Şimdi dökerken içimi bir beyaz sayfaya,
Keşke olsaydın karşımda
Tek bir söz gelirdi dilimin ucuna,
Sevginin savaşmaya değer olmadığını sakın söleme bana...
Kayıt Tarihi : 25.3.2011 21:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!