Bu Kalp Şiiri - Rıdvan Cankiç

Hani, bana “çok büyük bir kalbin var” demiştin ya.
Söyler misin?
Bu kalbe kaç uykusuz gece sığar?
Kaç damla gözyaşından pınarlar dolmuştur bu kalbe?

Bu kalp tavana ve duvarlara ne kadar resim çizmiştir?
Öyle sıradan resimler de değil hani!
Yarım kalan hayallerin olduğu bir sürü resim işte.
Peki bu büyük dediğin kalp, kaç gece rüya görmüştür?

Kimini uyanıkken, kimini de uyurken
Kaç kere sesini duymuştur yalnız ve kimsesiz iken.
Bütün insanların sesini nasıl senin sesin zannettiğini,
Kaç defa sığdırmıştır bu kalp içine?

Bu kalp dokunduğun hiçbir şeye kaç defa dokundu?
Kaç defa seninle el ele tutuştuğunu hissetmek için yaptı bunu?
Peki bu kalp, kaç defa aynanın karşısına geçince beni sen zannetti?
Kimlerin ayak sesini senin sesine benzetti bu kalp?

Sadece sana tekrar rastlamak için, tekrar dönmüşsündür
Gelmeye cesaretin yoktur, ya da bana kızgınlığın devam ediyor diyerek
Gezdiğin, güldüğün, koştuğun, duvarlarına yaslandığın bütün sokakları
Kaç defa ziyaret ettiğini biliyor musun bu kalbin?

Evdeki kokunu kaybetmemek için pencereyi günlerce açmadığını
Yastığını bir torbaya koyup sadece kokunu her gün
Ama her gün, ciğerlerinde yaşattığını biliyor musun?
Kaç defa bunları yaptı biliyor musun?

Bilmiyorsun tabii, işte öyle büyük bir kalbim var.