Kalbim bu akşam hüzünle doluydu.
Sanki kalbim bana bir şeyler anlatmak istiyordu.
İşte o anda kalbim ağlıyordu.
Üzülüyor,üzülüyordu.
Sanki yaptığı hataları anlamıştı bu kalbim.
Belki de bu yüzden ağlıyordu,
Belki de insanlar onu sevmiyordu.
Kim bilir; belki de,yalnızlığa mahkum ediliyordu
Kayıt Tarihi : 21.7.2007 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!