kadın yazdı
adam okudu
biz oynadık
başkasına yaşattın
şimdi söyle sevgilim
bu kalbi ağrıya kim?
kim bu sokaklar da dövünen
mescitlerde ağlaşan
kabristanlar da rahatlayan.
ve kim Rabbim den kaçamayacak olan..
bu ulu ortalıkta bırakılan
hem öksüz hem yetim kalan kim?
seni bilmem sevgilim
kabul ettiğim şeylerden vazgeçmem ben!
ya ölmeliyim ya öldürülmeliyim
ki gözün başkasına kaydığı an
ben intihar nedir bilmem sevgilim
cenaze namazıma durman
senin boynuna benim mirasımdır.
sen,kabul ettiğim ilk kelimesin
bu yüzdendir öyle here hiçe bağlandığım bağları koparmamam
ve hala bir dünyayı ikiye mi böleceksin
sen bilirsin.
ben elimde ne varsa kapının ötesine onunla geçeceğim.
ellerime baktığım da sen ol isterim.
çünkü sen ondan (cc) bana
evet bizzat bana;
yaşamaya ve ölmeye
şükre değen bir lütuf sun.
seni bilmem sevgilim.
hasretle vuslat hiç yere yaratılmadı
beni tek dünyada hasrete koyma istemem.
Kayıt Tarihi : 29.1.2015 10:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!