Bu Kafayla Biz Şiiri - Mustafa Çetinkaya

Dünya hiç durulmuyor.
Ülkeler iyi yönetilmiyor.
Ülkeleri istila etmiş küreselleşmiş holdingler.
Bir yanda geçim sıkıntısı, bir yanda terör, bir yanda savaş.
Bir yanda emperyalist oyunlar, ince hesaplar, gerici akımlar ve kafası karışmış halk.
Sonuç,
Bu kafayla biz.

Vah başımıza gelenler
Vah başımıza gelenler vah!

Evirip çevirip,
Evirip çevirip,
Yakarak,
Yıkarak,
Savaşarak,
Yağmalayarak,
Hor kullanarak,
Cehenneme dönüştürdüğümüz dünyada
Hala işimiz gücümüz,
Akla hayale gelmez cambazlıklar yaparak,
Övgüler yağdırarak, yalanlar atarak,
Başka dünyalarda cennet aramak.

Sanki dünyamızı cehenneme dönüştüren
Siz değil, biz değil
Şu karşı sahildeki yakılmış ağaçlar,
Kömürleşmiş kaplumbağalar, tavşanlar.
Şenliklerine şenlik katan
Sohbetlerine doyamadığımız kuşlar.
Ya da şu kuyruğunu kestiğimiz
Kulaklarını dilimlediğimiz
Tekmeleyerek metrelerce öteye savurduğumuz kediler.

Yok, yok!
Dünyamızı cehenneme çeviren
Kesinlikle
Taştan taşa zıplayan keçilerdir,
Ahırda kişneyen atlar,
Yolcu vapurlarını takip eden martılar.

Şu karşıdaki parkta,
Habire şen şakrat sallanan
Yüzü gülen dünya,
Saçları kıvırcık kıvırcık
Gözleri yıldız yıldız
Parlayan sevimli sarışın var ya!
İşte o çocuktur,
Dünyamızı cehenneme çeviren.

Ve onun tam karşısındaki kaydırakta
Birbiri ardına kayıp duran
Karayağız oğlan
Şu cehenneme çevrilmiş dünyamızın
Kesin sorumlusu
Tek sorumlusu
Baş sorumlusu
O dur
O !..

Biz kimiz ki
Şu dünyanın işine karışalım. .
Biz kimiz ki
Eğrisini doğrusunu tartışalım.
Tabii ki canım
Her şeyi bilen, eden
Yarınlarımızın senaryosunu yazan çizen
Dünün gaddarları
Bugünün efendileri onlar
Emperyalistler, emperyalist uşakları.
Hele hele durun
Bu günler iyi günler
Bu kafa bizde,
bu kafa sizde,
Bu kafa onlarda olduğu sürece
Daha neler neler göreceğiz, daha neler.

Ülkeler hep birbirleriyle
kapıştı, kapışıyor, kapışacak
Egemen güçler malları
topladı, topluyor, toplayacak,
Ölen de hep biz olduk, oluyoruz, olacak
Saraylarında keyiflerince
yaşadılar, yaşıyorlar, yaşayacak.
Bizler hapishanelerinde mahkum,
Gözyaşlarıyla cehennemimizi
inşa ettik, ediyoruz, edeceğiz.
Köleliğe isyan edenin kolunu kanadını kırıp,
Kendi ellerimizle kendimizi yok ediyoruz/edeceğiz,
Kendi toprağımızda huzursuz,
Kendi toprağımızda mutsuz,
Kendi toprağımızda kimsesiz.
Bu kafayla,
Bu kafayla biz,
Daha çok kötü günler göreceğiz.

Vah başımıza gelenler,
Vah başımıza gelenler!