El'deki ilkbahar bende sonbahar
Sönmekte bilmiyor içimdeki hâr
Mevsimlerden hüzün aylardan bahar
Yaz ayında kışa değdi bu kafa
Düşman bayrak açtı ben buyum diye
Kazılır gün be gündür kuyum, niye?
Yâd işini işler bu huyum diye
Dost elinden taşa geldi bu kafa.
Sormayın dostlarım hâl böyle oldu
Söndü yüreğimde kül şöyle oldu
Uçuk gönüllere kul köle oldu
Bir akılsız başa eğdi bu kafa.
Sezâî neylesin dağları aşıp
Haddini aşıyor bendinden taşıp
Yılana sarıldı denize düşüp
Yola paşa paşa geldi bu kafa.
Kayıt Tarihi : 5.1.2021 13:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezai Efiloğlu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/05/bu-kafa-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!