Ne ölümden korkum var, ne de hayatta gözüm;
Yaşamak haram olmuş çaresizim, öksüzüm..
İçerim kan ağlıyor sensiz gülse de yüzüm.
Ağlamışım, gülmüşüm sevgilim fark eder mi?
Buna kader! Diyorsun, aslında bu kader mi?
Nasıl isyan etmem ben böyle bir kâinata,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta