Bu Kadarla Kalsa İyi II

Gel desen geleceğim yine
Bu kadarla kalsa iyi

Kasımpatı, festivali sarıyor havayı
Çiçeklere eşlik ediyor iyi insanların niyeti
Çocukluk geçirmemiş baharlar
Yaşamaya çıkıyor sokaklara
Sarıyor sarıp sarmalayıp sıkıca havayı,

Sevmek, biraz da olsa ayrılık diyeti sayılırken
Fötr şapkalı adam iliklerken saygıdan düğmelerini
Önüne serilir güzelce geçirdiği günler.

Yaşanan bu Şiiriye devrimi
Yirmi birinci yüzyılın başında
Tam olarak sevgi onun masasında.

On yedisinde doğum gününde
Bunun için tek itaatkâr mumla yetindiydi
Saygı çerçevesinde geçirirken ömrünü
Geçecek hayat yerine bir kâğıt daha bitirdi,

Bu kadarla kalsa iyi
Çiçeklerin yapraklarına düşürüyor tanelerini
Gözlerimi alamıyorum bakışlarından,
En çok o ıslak su damlasından.

Soğurmaya başlasa da her şey,
bu ayda memleketimde
Kendisiyle ısıtıyordu beni.

Şiirsel
Şiirci
Şiiriye
Aşk ile ölümüne cezalandırır beni,

Biraz da benim üzerime
Soluğundan olsun,
Çiçekleri dalından koparan, o soluğundan.

El kadar kadın,
Bu kadarla kalma sakın.