Bu Kadar Yavaş Mı Ölüyor Zaman?

Bu kadar yavaş mı
ölüyor zaman,
Yavaş yavaş sararıp
soluyor yapraklar.
İnce ince dokunuyor
eski resimlere,
Hatıralar solgun bir ışıkla
parlıyor odada.

Gece oluyor,
gökyüzüne mavi
bir duman çöküyor.
Gözlerim yorgun,
ruhumun ağırlığı var.
Anılar yavaşça sızıyor
kalbimin derinliklerine,
Bir zamanlar var olan
ama artık kaybolan.

Bu kadar yavaş mı
ölüyor zaman,
Bir sigara dumanı gibi
dağılıyor anılar.
Bir ömrün hatırası
kırık dökük duvarlarda,
Yavaş yavaş
siliniyor izlerimiz.

Gökyüzü gri,
bulutlar ağlamaklı,
Sokaklar sessiz,
anlatılmamış hikayelerle dolu.
Zamanın yavaşlığına
yetişemiyor hislerim,
Bu kadar yavaş mı
ölüyor zaman?

Bir anı gibi
akıp gidiyor zaman,
Yıldızlar düşerken
gökyüzünden.
Hatıralar sarar
her anın etrafını,
Bu kadar yavaş mı
ölüyor zaman?

Bazen düşer aklıma
eski bir şarkı,
Gözlerimde biriken
yaşlarla ıslanır.
Zamanın izini süren
bir yolcu gibi,
Bu kadar yavaş mı
ölüyor zaman?

Eski fotoğraflar
sararıp solarken,
Kalbimdeki
anılar canlanır.
Belki de zamanın
ölümü değil,
Bizimle birlikte
değişiyor zaman.

Hayatın içinde
bir dönemeç gibidir,
Zamanla bütünleşir,
akar gider.
Her an bir hazine,
her an bir kayıp,
Bu kadar yavaş mı
ölüyor zaman?