Bu kadar mı küstün hayata
Bu kadar mı mahzun kaldın
Biçare, yıkılmış bir adam oldun bir anda
Sen engin doruklarda gezen bir yaban keçisi
Belki de bir kurt değil miydin
Ne oldu da aydınlık geleceğini
Karanlık odalara hapsettin
Daha geçen yıl bahar aylarında
Sahilde zeytin ekmek yerken
Denize ve dalgalara bakışını seyrederken
Ne kadar da özenmiştim sana
Kendinden ve ne yapmak istediğinden
Emin bir karakter vardı gözlerimin önünde
Kendimi ayıplamıştım sana bakarken
Sonra o egolarını tatmin etmek için
Adamı yerden yere vuran
Parası olan ama insanlıktan nasibini almayan
İnsan bozuntularını
Bozuk para gibi harcadığın geldi aklıma
İdol olmuştun o gün
Kaç kişinin basit yaşamında
Bu kadar mı küstün hayata
Bu kadar mı mahzun kaldın
Ne yaptı bu hayat sana
O gün sana gelirken, neler başardığımı
Neler yaptığımı anlatacakken
Hiç beklemediğim dehşeti gördüm karşımda
Sandalyenin üzerindeki solmuş bedenini darağacında.
Kayıt Tarihi : 15.9.2004 16:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!