Bu kadar mı aldandım?
Bu kadar mı yalandı, doğru sandıklarım?
Yokluk yokluk içinde hapsederken ruhumu,
Birer birer silindi ismini andıklarım!
Bu kadar mı yalandım? Sildim umumunu…
Geriye bir tek Sen (c.c.) ve bir de ben kaldım...
Kurduğum tatlı hayaller, şimdi neredesiniz?
Değer verdiğim şeyler, bir bir silinmişsiniz…
Üç boyutlu bir serapmış, içinde yaşadığım.
Her şey sandığım şeyler, meğer “hiç”mişsiniz!
Kurduğum tatlı hayaller, bu değil aradığım!
Gafletime bir perde de meğer sizmişsiniz…
Kararmakta ufuklar, ötelerden haber var!
Kabristanlar mı değişti?
Bana “Gel” diyor taşlar...
Sonbaharın hüznünü solumaya başladım.
Dökülen saçlarımda “göçmen kuş” telaşı var.
Ahiretin koridorlarını kendimce arşınladım.
Her arşınıma şahit şakaklarımdaki aklar…
Kayıt Tarihi : 5.8.2010 11:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Levent Ay](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/05/bu-kadar-mi-aldandim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!