Bu Kadar mı? Şiiri - Vedat Kan

Çaresizliğin fırtınası esiyor yüreğimde;
Ellerime hükmedemiyor artık beynim,
Gözlerim buram buram hasret pınarlarına gebe
Ve... Ölümü bu kadar mı çok ister insan?

Sevda değil bu, haykırış ötesinde bir çırpınış.
Son bir bakış, son nefes misali, ayrılık.
Attığın her adımda bitmeyen mesafeler yol olur,
Ve... Bedenin ağırlığını bu kadar mı hisseder insan?

Doyasıya, haykıra haykıra ağlamanın bedeli nedir?
Nedir yürek sancısının tarif edilmez ıstırabı?
Titrerken vücudunun bütün hücreleri,
Ve... Ayrılık busesinde bu kadar mı kahrolur insan?

Çaresi olsa uçsam engin gökyüzüne kanat kanat,
Alsam yanıma, bana ait olmayan beden ağırlığını,
Arasam evrenin dört bir köşesinde kaybolan benliğimi,
Ve... Umutsuzca arayış içerisinde bu kadar mı çaresiz olur insan?

Alışmak; kabullenmek ise yokluğunu, unut gitsin alışamam.
Kabullenemem, sensizliğin üç beş günlük beyin sancısını.
Yüreğimde tarifi imkânsız gel gitler savaşı yaşanırken,
Ölüm kolay bir tanem, sensizliğe alıştığımı sorar mı insan?