Bu Kadar Kolaymıydı Şiiri - Nebi Ünler

Daldan dala atlamak, çalılar arasında,
Neşe ile şakımak, her günkü olaymıydı..
Rast gele çevirdiğin, bir cep numarasında,
Bir dünyayı karartmak, bu kadar kolaymıydı.

Tanımadan bilmeden, hiç görmeden yüzümü,
Şimdi takıyormusun, kazandığın yüzüğü,
Yüreğime kazıyıp, hasreti ve hüzünü
Beni öksüz bırakmak, bu kadar kolaymıydı.

İstedin vermedim mi? paramı ve canımı,
Neden aramıyorsun? kararttın hayatımı,
Gel desem de gelmezsin. Kapatırsın kapını.
Bir seveni harcamak, bu kadar kolaymıydı.

Adana'da garaj'da, boynu bükük o halin
Kıyamazdım masumdun. o anda ettim yemin,
Vekaleten git dedim, öyle geldi ağbeyim,
Yarı yoldan döndürmek, bu kadar kolaymıydı.

Ben hazırım deseydin, gelecektim o gece,
Batuhan doğduğunda, hastanede o gece,
Bir daha göremedim, ismin dilimde hece,
Gözlerimi ıslatmak, söyle çok kolaymıydı.

Hatırlarsın Başak’tın, dedim tahmin etmiştim,
Tanınmıyayım diye,yanlış isim vermiştin.
Üzgünüm O gün, bende, yanlış bilgi vermiştim,
Başıma bela olman, bu kadar kolaymıydı.

İki yalan söyledim, mekanım ve adımdı,
Ansızın çıkıp gelsen, alacağın canımdı,
Söylediğim yalanlar, en zayıf bir yanımdı,
Beni benimle vurmak, bu kadar kolaymıydı.

Arama bulamazsın, değiştirdim işimi,
Hiçte Kolay olmuyor, ham kişinin pişimi
Şu aynada gördüğüm, tanıdığım kişimi,
Yağmuru sapıttırmak, bu kadar kolaymıydı

Gediz, 21.03.03 Nebi Ünler Yağmur