Bu Kadar Kolay mıydı Çekip Gitmek? (Merh ...

Sen gibi bir cana yakıştı mı.
Hayata küsüp de gitmek?

Sen ki; dağ bilirdim,
Yiğit bilirdim,
Can bilirdim.
Prim vermezdin yufkalığa,
Oysa nede yufkaymış yüreğin.

Bir lanete kendini teslim etinde
Uzaklara gelmemecesine çekip de gittin.

Adın geçti mi sohbetlerde
Yüreğimde sevgi hisleri gülerdi,
Her ne kadar uzakta olsak
Sanki yanı başımdaymışsın gibi,
O heybetli duruşun,
O yakışıklılığın,
O pala bıyıklılığın.
O her daim tok ve babacan sesin,
Hele candan samimiyetle gülüşün,
Tüm varlığınla yanımda belirirdin.
Sen yoktun amma!
Her an yüreğimin yanındaydın.

Epeydir cesaretim benden uzak,
Senden uzak bıraktı gözlerimi, yüreğimi,
O sımsıcak can abi sevgini.
Bu kadar kolay mıymış çekip de gitmek,
Hem de tüm sevenlerine kendini kapayarak.

Bu sabah tüm günüm karardı,
Güneş bile hüzünle doğdu,
Sanki bulutlar ağlayacakta
Dokunmayı bekledi yüreğine.

Bir haber, acıyla karışık hasreti saldı yüreğime,
Tonlarca ağırlık oldu çöreklendi sol göksümün üstüne,
İlmek ilmek düğüm oldu gırtlağıma,
Keskin jilet oldu yutkunmak.
Yaş sicim olmadı cesaretsizliğimden,
Utancımdan, yalansı yaşamın şaşkınlığından,
Yüreğime akın etti acılar topyekün.

Elim varmadı kimseyi aramaya,
Ararda, ya uyanırsam olmadığın güne,
Ya duyarsam hıçkırıklı sesleri,
Ya giderde görürsem kan çanağı gözleri,
Gidişine şaşkın ve üzgün yürekleri.
Ya görürsem o heybetliyken ufalmış bedenini,
Nasıl üzerine serperim avuç avuç kara toprağı,
Nasıl kabul eder bu yüreğim gittiğini,
Nasıl dayanırım acına,
Nasıl tutarım umarsızca çağlayan gözleri.
Kahretmem mi kendime?
Onca zaman uzak kalışıma.
Kime kızayım?
Ayaklarımı bağlayan zamanın kısırlılığına mı?
Aşrı aşrı dağların aramıza girişine mi?
Yoksa lanet olası yaşamın zorluklarına mı?
Ne desem hepsi boş,
Hepsi bahane, hepsi yalan.
Değimli ki artık hayalden ibaret sen,
Ve yokluğunla yaşayan sevdiklerin.

Bu kadar kolay mıydı çekip gitmek,
Ve sevenlerini özleme gark etmek.
Elbet bir gün buluşuruz be yiğidim,
Kim bilir anlık nefes sonluk nefeste olabilir.
Yaşarken bu yürek adını hep sevgide anacak.
Adını her anışta belki kızacağım koşarak gidişine,
Akın edecek yaşlar süzülecek yüreğimden gözlerime,
Amma bilesin, yerin başkaydı be can abim.
Ama bu kadar kolay olmamalıydı çekip de gidişin.

Bu kadar kolay mıydı çekip gitmek,
Ve sevenlerini özleme gark etmek.
Sana yakışmadı be yakışıklım,
O sevgi dolu yüreğin hatıralarımda,
Sımsıcak, taptaze yaşayacak.
Tüm dualarım yüreğimden, dilimden sana akacak.
Yüreğim kabul etmeyecek biliyorum amma,
Mekânın cennet ruhun şad olsun öğretmenim.

Ama bu kadar kolay olmamalıydı çekip de gitmek.
Şimdi sevenlerin yokluğunu nasıl kabul edecek.
Şimdi bu hasret ruhum sensizliği nasıl kabul edecek.

........ /...
Rabbim sevgili yüreklerin sevgisini asla unutmaz,
Ve senin yüreğini de sevgini de bilir. Mekânın cennet, Ruhun Şad olsun
Can abim, Sevgili öğretmenim Necat TANER. (Teyze oğlu)

15,04,2007 – 23,30
Mehmet Ali DEMİRCAN.