Nerden geldin girdin kalbime,bir türlü çıkmıyorsun,
Benimle yatıp kalkıyor,benimle nefes alıyorsun.
Seni kim aldı içeri söyle bana, orada ne arıyorsun?
Ne yüzsüz seysin sen,kovuyorumda gitmiyorsun..
Rahar dursan kızmıyacağım,rahatda durmuyorsun,
Hercainin birisin,bana huzurrda vermiyorsun,
Beni seviyormusun? diyorum,omuz silkiyorsun,
Bu kadara olmazki,kovuyorumda gitmiyorsun...
Sana kalbimin en yüce tahtına oturtdum.
Önünde elpençe,karşında divan durdum,
Ne desen,ne istesen yapıyorum,biliyorsun,
Senin yerinde olsam biraz rahat dururdum...
Senden birşeymi istedim,yeterki bana huzur ver.
Gönüll bahçemde gez dolaş,otur oturabildiğin kadar.
Huzur vermiyeceksen git,sırada çok bekleyen var
Bu kadar da olmazki canım,yüysüzlüğün ne alemi var...
Ben seni sevdim,Gönlümün sultanı yaptım.
Ben seni sevmedim,Haşıha Allahtan sonra taptım.
Buna karşılık söyle,Allah aşkına,sen ne yaptın?
Sabrım tükendi,şansını zorlama yosa kovacağım...
Söz Yazarı.Erol Sagun
Tarih.28 Eylül 2001.
Gün.Cumartesi.
Saat.12.00.
Not:ANTOLJİ.COM da kayıtlı Şiirlerim ve(MP3) CD em NOTER tastiklidir.
Erol SagunKayıt Tarihi : 23.3.2007 14:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!