Bu Kaçıncı Mevsim

Her gece selamsız gelen düşünce
Beynimi törpüler hemde zalimce
Mehtap kaybolupta şafak inince
Ben hâla gerçeğe hasret beklerim

Gecenin bir izi kalır odamda
Gölgeler oynaşır gezer kafamda
Yalnızlık duyarım kendi dünyamda
Korku ile büyür göz bebeklerim

Bu kaçıncı mevsim bilmem hangi yıl
Yıllara emir var hizâdan sayıl
Yeter uyuşukluk sen beynim ayıl
Doğrulun içimde siz gerçeklerim